image/svg+xml

J.l. vrijdag 31 juli bracht Liedy van Putten-Vijfhuize samen met haar man Arie een bezoek aan Wierden.

Nieuwsbericht

J.l. vrijdag 31 juli bracht Liedy van Putten-Vijfhuize samen met haar man Arie een bezoek aan Wierden.

Plaatje bij nieuwsbericht: Persbericht 1 foto.JPG

J.l. vrijdag 31 juli bracht Liedy van Putten-Vijfhuize samen met haar man Arie een bezoek aan Wierden. Liedy’s vader, T. Vijfhuize uit Middelharnis, was één van de dwangarbeiders uit de “Kersttrein van Wierden” waarvan op Eerste Kerstdag 1944 vlak bij het station de locomotief werd kapotgeschoten door Engelse jachtvliegtuigen. In de wagons zaten ca. 1400 dwangarbeiders (tussen de 18 en 40 jaar oud) voor het merendeel afkomstig van de eilanden in zuid west Nederland plus een kleiner deel uit Noord Holland, onderweg naar Duitsland in het kader van de Arbeitseinsatz. In de ontstane paniek vlak na de beschieting wisten ca. 180 dwangarbeiders te ontsnappen. De overige mannen werden opgesloten in de fabriek van (toen) Scholten op de Violenhoek. Vanuit deze fabriek en later op die dag wisten nog eens ca. 120 dwangarbeiders te ontsnappen. Alle bijna 300 ontsnapten kregen spontaan hulp van de Wierdense bevolking en vonden allemaal een veilig onderduikadres in de omgeving (ondanks de zware straffen die op dergelijke daden stonden) of wisten op eigen gelegenheid weer thuis te komen. De overige ca. 1100 dwangarbeiders werden die zelfde avond alsnog naar Duitsland afgevoerd en aldaar op verschillende plaatsen te werk gesteld.

Liedy’s vader probeerde vlak na de beschieting van de locomotief te ontsnappen en werd door de Duitsers gedwongen om beschutting onder de trein te zoeken. Hij kwam in de fabriek van Scholten terecht, maar ook hier wist hij niet aan de Duitsers te ontkomen en werd afgevoerd naar Duitsland, waar hij in Wuppertal terecht kwam. Gelukkig voor hem en zijn nabestaanden/familie keerde hij na de oorlog weer behouden naar Midelharnis terug, maar 39 andere dwangarbeiders verloren hun leven in Duitsland.

Liedy’s vader heeft nooit willen vertellen over zijn belevenissen i.v.m. de Kersttrein en in Wuppertal, daar hem dit te zeer emotioneerde, maar (en dat hebben we vaker meegemaakt) na zijn overlijden enkele jaren geleden, vonden zijn kinderen een mapje met daarin o.a. een dagboekje dat hij had geschreven over zijn belevingen in de Kersttrein en in Duitsland. Hierin stond onder meer dat hij penningmeester was van het comité dat zorg heeft gedragen voor het monument dat “de eilanders” uit dankbaarheid voor de ontvangen hulp schonken aan Wierden en dat in 1947 werd onthuld.

Liedy heef enige tijd daarna contact opgenomen met de gemeente en die was zo goed om haar door te verwijzen naar de Historische Kring. Via email ontving Liedy alle informatie die de HKW voorhanden had, waar zij en haar familie zeer van onder de indruk waren, met als gevolg een uitgebreide correspondentie over en weer.

J.l. vrijdag. waren zij en haar man in Wierden en Kees Kroon van de Historische Kring nam hen mee naar “de plek des onheils” vlak bij het station en de zich aldaar bevindende vier monumenten m.b.t. de Tweede Wereldoorlog. Onderweg werd toelichting gegeven op de verschillende gebouwen/plekken die te maken hadden met de Kersttrein en er werden veel verhalen uitgewisseld, die voor beide zijden een welkome aanvulling waren van hetgeen al bekend was.

Bijschrift foto: Liedy van Putten-Vijfhuize en haar echtgenoot Arie bij de twee monumenten van de Kersttrein van Wierden. Links de Luistersteen (Liberation Route Europe) en rechts het monument uit 1947.

Periode:4/8/2020

Reacties

Er zijn nog geen reacties op dit item

Plaats een reactie

Velden met een zijn verplichte velden.